Yazarlarımızdan Anıl Kurtuldu Aret Silahlı ile Beyoğlu’nda bir klasik haline gelen mekanında bir araya geldi ve merak ettiklerini sordu.
'MÜDAVİMLERİMDEN BİR KİŞİNİN MUTSUZ AYRILMASI DEMEK O GÜNÜMÜN MAHVOLMASI DEMEK'
Aret’in Yeri raflardaki yerini aldı. Bu sizin ilk yazarlık deneyiminiz. Bu kitabın okuyucuyla buluşma hikayesini nasıl gerçekleşti ?
Eva Yayınevi’nin sahibi Atakan Kelleci çok yakın dostum ve bizim müdavimimiz. Eşiyle burada tanıştı düğün sonrası yemeğini burada yaptı. Onun bir projesiydi. Bana her anlamda ortada bir başarı hikayesi olduğunu söyledi. Baştan sıcak gelmedi bu fikir ancak sonradan neden olmasın dedim. Şimdi iyi ki yapmışız diyorum. Çünkü burası gerçekten artık herkesin kendini evinde hissettiği köklü bir yer oldu. Sonra editörüyle oturduk nasıl bir yol izleriz diye konuştuk ve kitabın temellerini attık.
Okuyucu bu kitapta neler bekliyor?
Kitapta okuyucu çalışarak, deneyerek, cesaret ederek oluşturduğum ve bir çok kişinin başarı hikayesi olarak gördüğü hayatıma inecek.
Nasıl bir çocukluk geçirdiniz?
Çocukluğum Feriköy’de Kurtuluş’ta geçti. Babam büyük aile sofraları kurmayı, kuzenlerimle bir araya gelmeyi severdi. Ancak Sefaköy’e taşınmak zorunda kaldık. Kurtuluşta kalsaydık ben Ermeni okuluna gidip Ermenice öğrenebilecektim. Sefaköy’e taşınınca o civarda Ermeni okulu yoktu ve gidemedim. Evde konuşulan Ermenice yöresel bir Ermenice. İnsanın ana dilini bilmemesi oldukça zor bir durum.
Peki ya gençlik yılları?
Gençlik yıllarım çarşıda geçti. Dayımında etkisiyle çarşıda kuyumcuda çalıştım. Bir hayat okuluydu orası. Kendimi çok mutlu hissetmedim. Yaptığım işi iyi yapıyordum ancak çok keyif almıyordum. Sonra birkaç yıl çalışma hayatından uzak durdum. Tesadüf bir gazete ilanıyla Ortaköy’de gümüş mağazasında çalıştım. Eski iş verenim kafe ve restoran devraldı ve sağ olsun güvendiği için oranın başına işletmeci olarak geçtim. Sektöre 2005 yılında adım atmış oldum.
Gençlik yıllarınızın son virajıyla birlikte adım adım markanızı oluşturmaya başladınız. Markalaşmak kolay değil. Püf noktaları nedir?
Aret in yerinin doğum tarihi 2014. 8 yılda bunları yapmak gerçekten kolay değil Başardığın konumu korumak daha zor. Bir kişinin mekanımdan mutsuz ayrılması demek o günümün gerçekten mahvolması demek. Yemediğim şeyi asla başkasına yedirmem. Böyle bir şey söz konusu bile olamaz. Sanırım bu işin püf noktası bu. Müdavimlerimi kendim gibi görmem. Bu işe başlamadan önce mutfak deneyimim yoktu. Annem evde şahane Mardin yemekleri yapardı. İçli köfteler, kiteller. Annemi izliyordum bazen bende yapıyordum. Yemek yapmayı ve başkalarına sunmayı seviyorum. Sürekli deneyerek ve deneyimleyerek ilerledim. Mekanımızı açtım ve bir bebeğin doğumu gibi yavaş yavaş ilerledik sonra emekledik. Ancak emekleme döneminde ben bu iş olacak demiştim. Şener Şen, Uğur Yücel ve Ara Güler geldi. Şener Şen hala müdavimimizdir. Hamsi şişi çok sever. Bizim için bir onurdur onun gibi bir ustayı ağırlamak ve onun burada kendini evinde hissetmesi. Burada bir aile ortamı var. Bu kitap aile ortamının bir ürünü.
Kitapta yeni nesil meyhanecilik üzerine bahsettiğiniz bir bölüm yer alıyor. Siteminiz var. Bundan bahseder misiniz?
Evet yeni nesil meyhane denmesine çok kızıyorum. Kitapta bahsettim. Ye, iç, eğlen. Eskiden meyhanede içilir sohbet edilirdi.Buradan eğlence için başka yere geçilirdi. Şimdi meyhane eller havaya yerine döndü. Meyhanede güvenliğin ne işi var. Burası bir gece kulübü değil, pub değil. Meyhane kurtları dökme yeri değil kaliteli yemekler yeme ve sohbet etme yeri.
Beyoğlu’nu herkes başka tanımlıyor. Kimine göre çok kalabalık, kimine göre her yeri ya da ara sokakları kaçış noktası. Peki ya sizin için ne ifade ediyor?
Kitabımın Beyoğlu ve meyhane kısmı beni çok mutlu ediyor. Çünkü Beyoğlu herkes demek. Buradan çıkıp yakınlarda bir yere gittiğinizde karşılaşacağınız şeyde kopukluk olmuyor. Bir kültür devamlılığı burası. Kosmopolit yapısı çok güzel. Gelen kitle öğrenmeye açık. Ne kadar karma o kadar güzel. Ben bu ülkedeki farklılıkları çok seviyorum. Düşünün bir yemek yapacaksınız içinde kimyon var, pul biber var, nane var, sumak var. Enstruman çok. Dünyanın kaç yerinde bu var diye soruyor insan. Çok şanslıyız.
Müdavimleriniz en çok neleri tercih ediyor?
Klasik meyhane zamanlarında acıılı ezme, pilaki, şakşuka vardı. Yeniliğe açık olmak lazım. Füzyon mutfağından ziyade meyhane kültür açısından şık oynamalar yapılmalı. En çok topik, somon pastırma. közlenmiş cevizli biber ve fesleğen soslu levrek tercih ediliyor. Ara sıcaklarda bir numara hamsi şiş.
Sizden sonra bu geleneği kim sürdürecek?
İlla kan bağımın olması gerekmiyor çok sevdiğim kişiliğine güvendiğim kadın ya da erkek çok kişi var. Bu kültürün ölmesini klasik meyhane kültürünün ölmesini istemiyorum .Kapatılmamızdan üzüntü duyacak çok kişi var. Ben bunu istemiyorum.
Kitap kapsamında eklemek istediğiniz nedir?
Kitap ben öldükten sonra güzel bir hatıra olarak kalacak. Nasıl benden önce İmroz Yorgo amca varsa beni de böyle anacaklar ve kimdir bu Aret dediklerinde kitabım onları zaman yolculuğuna çıkaracak. Hikayemin ilham olması ümidiyle.
