Özellikle 12 Eylül sonrasında kurulan partilerin tamamında bir isim bulamama ya da bir parti için iyi isim bulamama sorununa çokça tanıklık yaptık. AK Parti bunlardan birisidir. Kısaltma adıyla 22 yıllık pratiği gerçekten çok çelişkili durmaktadır. İYİ Parti de bu anlamda 2. Sırayı hak etmektedir.
Süleyman Demirel siyasetteki her derdin çaresinin seçim olduğunu ifade ederdi sık sık. Ardından da eklerdi, bir seçimde olmadıysa bir sonraki seçimde onda da olmadıysa bir sonrakinde mutlaka olur derdi. 22 yıldır Türkiye’de seçimler hep muhalefet cephesinde radikal değişimler yaşanmasına neden oluyor. Geçen seçimde CHP sırasını savmıştı, bu seçimde sıra iyi Parti’ye geldi.
İYİ Parti’yi kuranların tamamına yakını MHP’den gelenlerdir. MHP, MÇP olan adını değiştirdikten sonra sadece bir olağanüstü kurultay toplamıştı. O da Alparslan Türkeş öldükten sonra. O kurultay da tamamlanamadığı için tekrarlanmıştı. 2016 yılında, 2015 seçim başarısızlığı üzerine yaşanan tartışmalar MHP’yi bir olağanüstü kurultay sürecine taşıdı. Aslında bu süreç de olağanüstü kurultay girişimini yargı sürecine taşıdı ve sonuçta o kurultay toplanamadı. Kurultayın toplanması için daha önce MHP genel başkanlığına aday olan isimler, Müsavat Dervişoğlu, Koray Aydın, Ümit Özdağ, Meral Akşener ve Sinan Ogan bir araya gelerek ortak hareket ettiler. Bu isimler sonra sırayla MHP’den ihraç edildiler. Sinan Ogan dışındakiler birlikte İYİ Parti’yi kurdular. Ümit Özdağ da daha sonra İYİ Parti’den ihraç edildi.
İYİ Parti kurulurken politik kimliğini MHP’nin tekrarı ya da bir kopyası olmamak üzerine inşa etme niyetiyle oluşturmaya çalıştı. Merkez sağdan isimlerle parti takviye edildi ama bu merkeze hareket etme “niyet” olarak kaldı. Olmadı.
İYİ Parti kendisini var eden politik zemini CHP sayesinde buldu. Bu zemin ve içinde yer aldığı ittifak sayesinde girdiği ilk seçimde TBMM’de grup sahibi oldu, içinden çıktığı parti MHP kadar oy aldı.
İYİ Parti’nin kurulma nedenlerini size uzun uzun anlatabilirler. Ama 6 yıllık geçmişine bakıldığı zaman 2 kez Recep Tayyip Erdoğan’a cumhurbaşkanlığı seçimini kazandırdığını görebiliyorsunuz. Bunun nedenlerine ilişkin dillendirilmiş ve hala yalanlanmamış muhtelif iddialar da halen ortada durmaktadır. Erdoğan’a 2 kez cumhurbaşkanlığı kazandıran partinin yerel seçimlerde önüne koyduğu hedef, bir seçim önce kazanmasına katkı sağladığı isimlere yerel seçimlerde kaybettirmekti. Siyasetin mantığına çok aykırı bu hamle doğal olarak geri tepti. İYİ Parti yola çıkarken neye itiraz etti ise onu yaptı. Çizgisi hiç net olmadı. Meral Akşener’in hiçbir politik öngörüsü tutmadı, hamleleri hep kaybettirdi.
Sonuçta partide olağanüstü kurultay kararı alındı. Akşener önce bir nabız yokladı, karşısına rakip çıkmaması halinde aday olacaktı ama rakip çıktı. (2018 seçimleri sonrasında da istifa ederek ayrılmış ama geri dönmüştü. Bu nedenle Akşener’in geri döneceğini ya da aday olacağını bekleyenlerin haklı bir gerekçesi de var)
İYİ Parti’de şu anda 3 aday var. Müsavat Dervişoğlu’nun Akşener ile görüşerek adaylığını açıkladığı belirtiliyor. Bu tezi doğrulayan bazı işaretler de mevcut. Koray Aydın teşkilattaki gücünü koruyor. Tolga Akalın’ın ise küçümsenmeyecek bir desteği bulunuyor. Her 3 aday da MHP orijinli yani ülkücü. İYİ Parti’nin çizgisinin MHP yörüngesi olduğunun da göstergesi bu. Cihan Paçacı ismi de yavaş yavaş, “gemiyi limana yanaştıracak” isim, abi olarak dilendiriliyor. Paçacı hem MHP orijinli hem de merkez sağ çizgisinde.
3 adaylı bir kurultay olursa İYİ Parti içi denklem Koray Aydın’ı işaret ediyor. İYİ Parti her sene devletten çok ciddi maddi katkı alıyor. TBMM’de de grubu var. Yani İYİ Parti politik hayatını sürdürecek teknik koşullara fazlasıyla bu dönem için sahip. Ama ne olursa olsun uzun vadeli bir politik planlamanın yapılması en azından mevcut tablo üzerinden mümkün değil.
Bu arada İYİ Parti’de somut olan tek şey genel başkanı kim olursa olsun zamanında yapılması durumunda 2028 seçimlerinde cumhurbaşkanı adayı olarak Mansur Yavaş’ı desteleyecek ilk siyasi yapı, parti olacağıdır…
